Çarklar...

Küçük çarklar var heryerimde, bedenimde, ruhumda...
Ellerimde var parçalar, parmaklarımda, gözlerimde
Dilimde de var aslında, evet dilimde,
Susmazlar tıkırdar dururlar.
Ençok da elimdekilerle dilimdekiler tıkırdarlar
Onların tıkırtıları ise beynime işler
Sonra başlar düşünmeler
Tıkırtılar dürtükler durur içimi
Kulaklarıma değer dilimdeki tıkırtılar
Gözlerime girer parmaklarımdan çıkan tıkırtılar
Çarklar döndükçe ellerim acır
Dillerim acır
Kendimi acıtırım döndükçe onlar
Başkalarını acıttığımdan, acıtırım beni
Ben zaten hep acırım, başkalarını acıttığımdan
Başkalarını acıttığımda...
Sonra ben, kendim, ellerimi sokarım kalbime
Yardım eder yine parmaklarım, dillerim
Sokabilmem için yeterli derine
Çarklar döner
Eller, parmaklar, diller söker
Keser cezasını, çekip atarak kendi yüreğimi
Ölmem ama,
Devam eder bedenim kalpsiz soluk almaya...
Çarklar dönmeye devam eder,maaleseflerle,
Yüreğime sövdüğümün, kendimin parmaklarında ve dillerinde...
Çarklar döner, ben nekadar bilsem de
Durun desem de...

bir an boyunca

anlıktır düşüncelerim kalemime gelen.

ve anlıktır her harf satıra değen.

anlıktır aslında tüm mutluluklar.

ve anlıktır tüm hüzünler de,

bulunduğu müddetçe anlamasını bilen...