"var"lara bakalım biz

dilim yorgun
içim yorgun
suskunum yine çığlık çığlığa
şükür ki biliyorum istediğimi
tek korkum, ya ölmüşsem
ya artık kabuksam
bir işe yaramazsam
güneşte kararamaz
soğuktan kaçamazsam???
gerçi vesvese bunlar
önümde en güzelinden yıllar var
derin bir nefes
sırtı dikleştir
iki damla yaş dök gözünden
ve yola devam et
seni sevenler,
bir de sevdiğin var...

yüzkırkdört mevsim

mevsimleri eskittim ben
çok kışı beyaza boyadım
yazları gölge arattırdım
yemyeşildi ilkbaharlar ben geçerken
sarısıyla grisine bayıldım sonbaharın
çok mevsim eskittim ben
yüzümde bambaşka ifadelerle
gözümde yaşlar
dudaklarım gülümser
yollarda yürürken
çok ama çok mevsim eskittim ben
gittim geldim kaldırımlarda
ıslandım mesela yağmurlarda
karların arasında yürüdüm
dara düştüm tepemde güneş
yinede işte, hava beleş
içime çektim, derin derin
mevsimler eskittim ben
mevsimlerde beni eskitti
ama umutlarım yeşermekten
yeni filizler vermekten hiç vazgeçmedi
evet eskidim
ama yaşlanmadım
neler gördüm, neler ettim
ama taşlaşmadım.

üşümüyorum artık

sokağın ortasındasın
ortasındayım
ortasındayız aslında hepimiz.
dört sokak lambası
dört köşede
dört yol demek bu da.
etrafın apaydınlık
yüzünse gölgede
bana göre ileriye dönmüşüm yüzümü
kimilerimiz taa buraya kadar sürüklemiş peşinden hüzünü
ve kimine ileri olan kimine geçmiş
bazısına umut ve gelecek
bazısına ise geçmişten gelen endişe
bazen işte içinden geçiyor,
hay gelmişe ve geçmişe.
...
o dörtyol ortasında
soluk soluğa
aklım bir
ruhum sakin
elimde yanmamış bir sigara
nefesim buharlaşırken
ve kollarım yanımdan sarkmış
gözüm ilerde
atıyorum sigarayı yere
bir adım atıyorum ileri dediğim yöne
ve sonra bir adım daha
başım döne döne
çok uzun yol geldim buraya kadar
çok dörtyol
çok yolayrımı geçtim
ve bir adım daha
burdan sonrası huzura
burdan sonrası
sağlığa, afiyete ve mutluluğa
nokta