bazen, biraz, zaman zaman

ölmeyeceğim inadına
ve inkar da etmeyeceğim yaptıklarımı,
olduklarımı,
söylediklerimi,
kim olduğumu yani.
hiç demedim ki "ben öyle değilim"
sen ne istediğini söyle, ben oraya geleyim.
ettiysem itham eğer bilmeden
ve yönelttiğimi kendimde yapıyorsam elimle, dilimle,
biliyorum, evet biliyorum, farkındayım.
ne sütten çıkma ak kaşığım
ne hatasız kul
ne kendini bile görmez bir şaşıyım
ne de katil bir karadul.
şükürlerim borçtur
ve teşekkürlerimse sana.
beni bana bildirdirdin
ve şükür ki kendimi öğrendim.
ama demem o ki işte
öl-me-ye-ce-ğim,
neden biliyor musun?
çünki güzeldir huzuru bekleyebilmek ölmeden
zordur ama, güzeldir
bir gün, bir şekilde geleceğini bilmek...

sus/pus

yedi tepe yoktu belki şehrimde
ve on dört defa bıçaklanmıştı ruhum
yüzlerce gün önce.
en tatlı bıçak yarasıydı hayatımda aldığım
ve tadı dudaklarımda hala.
yüzlercesi geçti ya günlerin
geçen şeyler gitmiş sayılır ya bazı diyarlarda,
yok bizde geçti gitti demek.
geçen her gün,
daha çok geliyorsun demek...

al/ver

nefes,

bir biri ardına,

taşımak için ruhu yarına.

nefes,

ard arda,

beklerken, zaman geçsin diye.
nefes,
durmadan,
beklerken aslını, ölmeyeyim diye.

olduğun gibi

dinleyiniz... Bab-ı Esrar / Yansımalar

nefesin batardı tenime,
öyle severdim ki nefesini
battıkça gerçek olurdun.
sözlerin dikenli sarmaşıktı,
öyle dinlerdim ki
duydukça yanımda olurdun.
birtek dudakların yakmadı hiç canımı.
onlara dokundummu
huzur olurdu,
sen olurdum...

ölmedik daha

dilimizde hep bir boşvermişlik,

hep bir "yarına kalsın

aman boşver"cilik.

eh be canım ciğerim

ya yoksa yarın???

dün gece esti akşam rüzgarı

oturdum anlattım insanlara,

dedim ki;

ya yoksa bu akşamın sabahı?

ya birdaha göremeyeceksek evden çıkarken evde bıraktıklarımızı?

ya en son kırdığın olmayacaksa yarın?

ya anlasın diye beklerken sen o anlayamadan kaybolacaksa birinizden biriniz?

şu koskoca hayat aslında öyle kısa ki 

bazılarınız inanmaz dün gece bunları söylediğime

hayat öyleki, bazen aynı şeyleri düşürür akla

biz onu yenmek için atsakta kırk takla

o bildiğini okur

alacağını alır gider

kalana da "söyleyeydin, susmayaydın, beklemeyeydin" der

korkmayın yahu,

sevdiğiniz söylemekten ölmezsiniz

ama ölmüşe hiçbirşey söyleyemezsiniz...

banane herkesten

sessiz sedasız,
ucu sonu yok,
duruyorum, duruyoruz.
arkamızda papatyalar
önümüz yağmur bulutu
bilinmez yağar mı !?
biz yağdık mesela,
gözlerim ve ben ve gökyüzü,
siz de yağmışsınızdır,
için için.
peki, ne için?
korktuk
herkes gibi olmaktan,
yok olmaktan,
ama birşeyi unutmamak lazım,
sevgi yok olmaz ki...