dün ne ki, bugün sensin, yarınsa biz...

ne cuma sevindirebilir sensiz,
ne de pazartesi yorar.
anlamsızlaşıyor günler, saatler, dakikalar.
varlığının anlamıyla
yokluğundaki anlamsızlığım
yüzümden okunuyor her an.
bu yüzden korkmam
bu yüzden aptallığım
bu yüzden
senden önce var olmamış olmam...

tam

demiştim
seni beni olmaz bu işin
olsa olsa bizi olur...
zaten olmaz da hiç,
senli benli ortaklıklar yürümez.
mecburuz yani artık
biz olmaya,
çünki paylaştıkça senden gider biraz
ben artarım.
benden gider biraz
sen çoğalırsın.
dengedir yani.
benim kalmadı sabrım bana
bana biz lazım artık
yerin hazır, sol tarafımda
gönlümün hemen ortasında,
gel artık biz olmaya
ve biz çoğalsın sonrasında...