bir artı bir

bir damla düşer gözümden yere
sarılırım karanlığa
içim sıcak
ellerim buz gibi.
kirpiklerimde buzdan saçaklar
yüzümde kan izleri,
ah bu mendebur hayatın gizleri.
susmayı beceremeyen dilim
ve işbilmez eşekarısının boşgezenliği.
öyle çok yağdık ki haftalarca,
hem sen, hem ben
hem Ankara...
sel olduk,
duruluyor şimdi şehir
ve sanki herşey ondan yana...