Cumartesi, Temmuz 19, 2014

bazen, biraz, zaman zaman

ölmeyeceğim inadına
ve inkar da etmeyeceğim yaptıklarımı,
olduklarımı,
söylediklerimi,
kim olduğumu yani.
hiç demedim ki "ben öyle değilim"
sen ne istediğini söyle, ben oraya geleyim.
ettiysem itham eğer bilmeden
ve yönelttiğimi kendimde yapıyorsam elimle, dilimle,
biliyorum, evet biliyorum, farkındayım.
ne sütten çıkma ak kaşığım
ne hatasız kul
ne kendini bile görmez bir şaşıyım
ne de katil bir karadul.
şükürlerim borçtur
ve teşekkürlerimse sana.
beni bana bildirdirdin
ve şükür ki kendimi öğrendim.
ama demem o ki işte
öl-me-ye-ce-ğim,
neden biliyor musun?
çünki güzeldir huzuru bekleyebilmek ölmeden
zordur ama, güzeldir
bir gün, bir şekilde geleceğini bilmek...

Hiç yorum yok: