yüzkırkdört mevsim

mevsimleri eskittim ben
çok kışı beyaza boyadım
yazları gölge arattırdım
yemyeşildi ilkbaharlar ben geçerken
sarısıyla grisine bayıldım sonbaharın
çok mevsim eskittim ben
yüzümde bambaşka ifadelerle
gözümde yaşlar
dudaklarım gülümser
yollarda yürürken
çok ama çok mevsim eskittim ben
gittim geldim kaldırımlarda
ıslandım mesela yağmurlarda
karların arasında yürüdüm
dara düştüm tepemde güneş
yinede işte, hava beleş
içime çektim, derin derin
mevsimler eskittim ben
mevsimlerde beni eskitti
ama umutlarım yeşermekten
yeni filizler vermekten hiç vazgeçmedi
evet eskidim
ama yaşlanmadım
neler gördüm, neler ettim
ama taşlaşmadım.